جبهه هاى گوناگون مردمى بر عليه جمهورى اسلامى سزاوار حمايت بيشتر هستند
نيروهاى بالقوه ى ساكن در حاشيه هاى جغرافيايى ايران كه بتوانند بر عليه رژيم به پا خيزند زيادند. تركها، كردها، بلوچ ها، عربها، تركمن ها و ديگران خيلى پيشتر از آنكه در سال گذشته جنبش سبز به خيابان بيايد، سر ناسازگارى و جدال با جمهورى اسلامى داشتند و وقايع بويژه سال هاى اول پس از انقلاب اثبات اين مدعاست. آذربايجان در همان ابتدا از زبان آيت اله شريعتمدارى به ولايت فقيه نه گفت و چهار سال پيش نيز با قيامى خونين اعتراضات خود را نشان داد. كرد ها نيز هيچگاه با رژيم جمهورى اسلامى موافق نبوده و همواره از سوى آن تحت فشار قرار داشته اند. مردم ديگر مناطق نيز هميشه تحت ستم مضاعف بوده و هيچگاه سياست مثبتى از سوى رژيم به روى خود نديده اند. مناطق مختف مشكلات خاص خود و به همين دليل اولويت هاى خاص خود را دارند. آذربايجان در درجه اول بدنبال رفع ممنوعيت از زبان تركى است. در حالى كه موضوع زبان در صدر مطالبات بلوچ ها نيست. آيا دليل عدم همراهى مناطق دور از مركز با جنبش سبز، عدم انعكاس خواسته هاى مردم اين مناطق در آجنداى سبز نيست؟ تنها اكتفا به شعارهاى آزادى و دمكراسى و قول برپايى سكولاريسم براى كشاندن مردم به صحنه مبارزه در مناطق غير مركزى كافى نيست. سال هاى آزگار استبداد و ديكتاتورى و تبعيض زمينه هاى اعتماد متقابل را تضعيف كرده است. با حمايت از خواسته هاى محلى و مطالبات به حق مردم غير فارس زبان بايد به تقويت مبارزات ضد رژيم در جبهه هاى گوناگون پرداخت.
نيروهاى بالقوه ى ساكن در حاشيه هاى جغرافيايى ايران كه بتوانند بر عليه رژيم به پا خيزند زيادند. تركها، كردها، بلوچ ها، عربها، تركمن ها و ديگران خيلى پيشتر از آنكه در سال گذشته جنبش سبز به خيابان بيايد، سر ناسازگارى و جدال با جمهورى اسلامى داشتند و وقايع بويژه سال هاى اول پس از انقلاب اثبات اين مدعاست. آذربايجان در همان ابتدا از زبان آيت اله شريعتمدارى به ولايت فقيه نه گفت و چهار سال پيش نيز با قيامى خونين اعتراضات خود را نشان داد. كرد ها نيز هيچگاه با رژيم جمهورى اسلامى موافق نبوده و همواره از سوى آن تحت فشار قرار داشته اند. مردم ديگر مناطق نيز هميشه تحت ستم مضاعف بوده و هيچگاه سياست مثبتى از سوى رژيم به روى خود نديده اند. مناطق مختف مشكلات خاص خود و به همين دليل اولويت هاى خاص خود را دارند. آذربايجان در درجه اول بدنبال رفع ممنوعيت از زبان تركى است. در حالى كه موضوع زبان در صدر مطالبات بلوچ ها نيست. آيا دليل عدم همراهى مناطق دور از مركز با جنبش سبز، عدم انعكاس خواسته هاى مردم اين مناطق در آجنداى سبز نيست؟ تنها اكتفا به شعارهاى آزادى و دمكراسى و قول برپايى سكولاريسم براى كشاندن مردم به صحنه مبارزه در مناطق غير مركزى كافى نيست. سال هاى آزگار استبداد و ديكتاتورى و تبعيض زمينه هاى اعتماد متقابل را تضعيف كرده است. با حمايت از خواسته هاى محلى و مطالبات به حق مردم غير فارس زبان بايد به تقويت مبارزات ضد رژيم در جبهه هاى گوناگون پرداخت.
